Όσον αφορά την τέχνη του χρυσοχόου, η τέχνη του χρυσού εργασίας, του αργύρου, της πλατίνας και των κραμάτων τους για την παραγωγή κοσμημάτων, οι παραδοσιακές μέθοδοι είναι μακροχρόνιες και επίπονες. Όλες οι τεχνικές, ειδικά οι παλιές, όπως το τρίψιμο, η χάραξη, ή η κοκκοποίηση απαιτούν εξαιρετικά μεγάλο χρόνο εργασίας.
Είναι όλες οι τεχνικές που πρέπει να προστατευθούν επειδή αποτελούν μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά και η χρήση τους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να οριστεί ένα αντικείμενο ως “κόσμημα”.
Ωστόσο, αυτό το πεδίο πρέπει επίσης να εξελιχθεί με την επικαιροποίησή του με νέες τεχνικές και τεχνολογίες που παρεμβαίνουν στις σύγχρονες παραγωγικές διαδικασίες. Αυτές οι καινοτομίες, οι οποίες συχνά προκαλούν μεταβολές στις παραδοσιακές τεχνικές, πρέπει να θεωρούνται ως ευκαιρίες, ως εργαλεία που συμβαδίζουν με τις παραδοσιακές μεθόδους, επιτρέποντας στους τεχνίτες να εκφράζουν καλύτερα τις δεξιότητές τους και να αντιμετωπίζουν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση την αγορά.
Στη συνέχεια, θα περιγράψουμε την παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής ενός δαχτυλιδιού και αργότερα τα πιθανά οφέλη που μπορεί να προκύψουν με την εισαγωγή της χρήσης τρισδιάστατης μοντελοποίησης και 3D εκτύπωσης στη διαδικασία παραγωγής.
Εικόνα 6.1