Μόλις γίνει ο σχεδιασμός, το αρχείο πρέπει να σταλεί σε ένα λογισμικό τεμαχισμού – Slicing όπου προετοιμάζεται για τον εκτυπωτή. Τα μοντέλα που έχουν σχεδιαστεί πρέπει να μετατραπούν σε μια σειρά κωδικών που ονομάζονται G-Code έτσι ωστε να το αναγνωρίσει ο εκτυπωτής και να ξεκινήσει η εκτύπωση. Αυτό το τμήμα ονομάζεται Κοπή. Η ποιότητα της εκτύπωσης εξαρτάται από τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει σε αυτό το στάδιο.
Το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο λογισμικό είναι το Cura. Αυτό το λογισμικό δημιουργήθηκε κυρίως για το είδος εκτυπωτή που ονομάζεται Ultimaker. Αλλά από τη στιγμή που έγινε διαθέσιμο ως ελεύθερο λογισμικό ανοικτού κώδικα, οι περισσότεροι εκτυπωτές ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν το Cura . Στο λογισμικό αυτό οι ρυθμίσεις εκτύπωσης αποστέλλονται όπως ακριβώς κάνουμε και στον εκτυπωτή λέιζερ. Εδώ μπορούμε να θέσουμε την κλίμακα (σμίκρυνση / μεγέθυνση), να ευθυγραμμίσουμε και να προσανατολίσουμε το μοντέλο εκτύπωσης. Άλλες κρίσιμες ρυθμίσεις όπως η θερμοκρασία, η ταχύτητα συστολής, η ροή της διάμετρος του ακροφυσίου κλπ. ρυθμίζονται στον εκτυπωτή χρησιμοποιώντας αυτό το Λογισμικό.
Πηγές:
[1] https://circuitdigest.com/article/beginners-guide-for-getting-started-with-3d-printing