Drukarki 3D wykorzystują technologię szybkiego prototypowania (ang. rapid prototyping – RP) stosowanych w przemyśle od lat 80. XX wieku. Dzisiaj, dzięki wygaśnięciu patentu, technologia druku 3D staje się coraz bardziej dostępna dla szerokiego grona użytkowników.
Druk 3D, druk przestrzenny czy tzw. wytwarzanie addytywne to proces tworzenia trójwymiarowych obiektów rzeczywistych z pliku cyfrowego. Wykorzystywane jest w nim urządzenie podobne do drukarki, które topi materiał (zwykle plastik) i wylewa go na podstawę w ściśle określony sposób, tworząc kolejne warstwy, aby w ten sposób “zbudować” trójwymiarowy obiekt.
W celu wykonania wydruku 3D, należy wykonać cztery proste kroki:
Fot. 1.1 Główne etapy procesu drukowania 3D [źródło]
Przede wszystkim możesz się zastanawiać, dlaczego ktoś chciałby wydrukować coś w trójwymiarze. Pierwszy powód jest najbardziej oczywisty: ponieważ możliwości druku 3D są nieograniczone. Najczęstsze powody, dla których firmy i instytuty naukowo-badawcze inwestują w rozwiązania w zakresie drukowania 3D, to szybkie prototypowanie, wizualizacja modeli w skali architektonicznej, poprawa opieki zdrowotnej (prowadzone są eksperymenty z protezami drukowanymi w 3D i drukiem z wykorzystaniem tkanki ludzkiej), optymalizacja procesów inżynieryjnych, druk części zamiennych do maszyn, itp. Oczywiście to nie wszystko. Możesz nawet drukować słodycze.
Fot. 1.2 Wydruk 3D Bramy Brandenburskiej w Berlinie [źrodlo]
Źródła:
[1] https://www.allaboutcircuits.com/news/introduction-to-3d-printing-history-processes-and-market-growth
[2] https://circuitdigest.com/article/beginners-guide-for-getting-started-with-3d-printing
[3] https://www.3yourmind.com/blog/what-is-3d-printing