13. Metody pracy nowoczesnych rzemieślników – Szkło

W tym sektorze tradycyjne metody pracy są nadal najbardziej rozpowszechnione, ale nieustanna ciekawość dostarcza nam przykładów zastosowania druku 3D również w tej dziedzinie.

W pierwszym przypadku możemy zobaczyć strukturę wykonaną ze szkła pochodzącego z recyklingu; została zaprojektowania komputerowo, a następnie wydrukowana na drukarce 3D za pomocą proszku szklanego i roztworu wiążącego, wystarczająco silnego, aby utrzymać strukturę razem. Model następnie jest wypalany w ogniu, a wiązanie jest łączone z proszkiem, tworząc zwartą strukturę szklaną.

Fot 13.1

W drugim przypadku mamy do czynienia z drukarką 3D, która umożliwia drukowanie szkłem. Początkowo proces przebiega jak powyżej – konieczny jest zaprojektowany komputerowo model 3D. Następnie przechodzimy do drukowania. W tym przypadku istotna jest też znajomość właściwości materiału: aby uzyskać płynny stan szkła i aby można go było wytłaczać przez dyszę, tusz szklany musi być utrzymywany w temperaturze wyższej niż 1000°C (1832°F), więc należy tak przygotować miejsce pracy by możliwe było odpowiednie ogrzanie a następnie bezpieczne schłodzenie materiału. 

By to było możliwe, drukarka potrzebuje osobnych systemów grzewczych dla każdego etapu procesu produkcyjnego: stopiony tusz szklany przechodzi przez podgrzewany tygiel utrzymujący pożądaną temperaturę, a następnie przez niestandardową dyszę, w której osobne cewki grzewcze utrzymują go na tyle gorącym, aby mógł przepływać bez przywierania do wewnątrz, wreszcie obiekty są wytwarzane w trzeciej komorze grzewczej utrzymywanej tuż powyżej temperatury, w której szkło staje się stałe. Dzięki temu drukowane przedmioty schładzają się w sposób kontrolowany stopniowo i się nie psują.

Fot 13.2

Źródła:
[1] https://www.shapeways.com/blog/archives/401-you-can-now-3D-print-in-glass-with-Shapeways.html
[2] https://www.technologyreview.coms5409263-d-printing-breaks-the-glass-barrier