Gdy model jest skończony, gotowy plik należy wysłać do programu, który odpowiednio go “potnie” i w ten sposób przygotuje do drukowania. Zaprojektowane modele należy przekonwertować na serię kodów o nazwie G-Code, aby drukarka mogła je rozpoznać i rozpocząć drukowanie. Ten etap pracy nazywa się cięciem. Od wprowadzonych tutaj ustawień zależeć będzie jakość wydruku.
Najczęściej używanym programem do cięcia modeli jest Cura. To oprogramowanie zostało stworzone głównie dla drukarki o nazwie Ultimaker, ale że została została ona udostępniona bezpłatnie jako otwarte oprogramowanie, większość drukarek zaczęła używać Cury. W tym programie możemy dokonać ostatecznych ustawień druku, podobnie jak robimy to np. dla drukarki laserowej. Tutaj możemy skalować, wyrównywać i odpowiednio ustawiać nasz model w obszarze wydruku. Także inne kluczowe ustawienia, takie jak temperatura ekstrudera i stołu, prędkość oddawania filamentu, przepływ średnicy dyszy filamentu itp. są przekazywane do drukarki za pomocą tego programu.
Źródła:
[1] https://circuitdigest.com/article/beginners-guide-for-getting-started-with-3d-printing